انواع عکاسی

1. عکاسی مفهومی

عکاسی مفهومی از جنبش هنر مفهومی در اواخر دهه 1960 ظاهر شد

عکاسی مفهومی سعی می کند آنچه را که در ذهن عکاس است به تصویر بکشد و ذهن بیننده را مانند عکس های سورئال (سبک سورئال) به تفکر وادار کند.
عکاسی مفهومی شکل پیچیده تری از بیان احساسات هنری است که عکاسی را به هنرهایی مانند نقاشی، شعر، موسیقی و غیره دسته بندی می کند. عکس هایی از همه سبک های عکاسی می توانند در این دسته قرار گیرند، به شرطی که مفهوم خاصی را در اختیار بیننده قرار دهند.
 

2. عکاسی کودک / خانوادگی

عکاسی کودک / خانوادگی یکی دیگر از انواع عکاسی است که بسیار پرطرفدار است و در آن عکاس سعی می کند موقعیت ها و موقعیت های مختلف کودک و خانواده اش را به تصویر بکشد. اعضای خانواده دور هم جمع می شوند تا لحظه ای زیبا را ثبت کنند.

 

3. عکاسی کوبیسم

معنای لغوی آن کوبیسم است و یکی از هنرمندان برجسته در این سبک پیکاسو است. در این سبک نگاه متفاوت و متفکرانه ای به جهان هستی وجود دارد. در این سبک از عکاسی در نگاه اول تصویر پیچیده و پیچیده به نظر می رسد که با توجه بیشتر به هدف عکاس می توان آن را درک کرد.

 

4. عکاسی ماکر

در این سبک (عکاسی ماکرو) یا عکاسی کلوزآپ، عکاس به سراغ اشیایی مانند: حشرات، گل ها، قطرات آب و .. می رود و به اندازه ای نزدیک است که تمام اجزایی را که ممکن است با چشم غیرمسلح قابل مشاهده نباشد، به تصویر بکشد. لنزهای مخصوصی برای این سبک عکاسی وجود دارد که به عکاس امکان زوم روی سوژه را می دهد و استفاده از فلاش مخصوص در این سبک خوب است.

 

5. عکاسی انتزاعی

عکاسی انتزاعی با رئالیسم یا رئالیسم مخالف است. برخلاف رئالیسم، عکاسی انتزاعی در دنیای واقعی وجود ندارد. در این سبک تخیل عکاس از اهمیت خاصی برخوردار است و مستقیماً در تصویری که خلق می شود دخیل است. . به همین ترتیب، شی چیزی نیست که بتوان آن را به طور کامل و دست نخورده در طبیعت دید، اما در عکاسی انتزاعی تصویر یا کاملا غیر واقعی و تخیلی است یا آن شی در واقعیت وجود دارد، اما عکاس موارد اضافی را حذف می کند یا کادربندی را تغییر می دهد و بیشترین تأکید را می کند. جنبه های مهم ابژه تصویری متفاوت از واقعیت ارائه می دهد و به مخاطب اجازه می دهد شی را از همان منظری که می بیند ببیند. عامل مهم در انتزاع تصویر، استفاده از زوایایی است که بیننده دارد. این معمول نیست و این غیرعادی است.

 

6. عکاسی معماری

همانطور که از نامش پیداست، عکاسی شامل ساختمان ها، سازه ها و معماری های مختلف و معماری شهری است و مهم ترین عنصر در گرفتن این عکس ها ذوق و استعداد عکاس است. در این سبک عکاس باید سعی کند پرسپکتیو را کنترل کند و انتخاب های خوبی داشته باشد. علاوه بر این با توجه به حجم آثار معماری برای قرار دادن همه افراد در کادر، نوع لنز از اهمیت ویژه ای برخوردار است تا عکاس مجبور نباشد از سوژه خیلی دور باشد.

 

 

7. عکاسی صنعتی - صنعتی

در این سبک از عکاسی، عکاس از دستاوردها، خدمات و محصولات یک شخص یا سازمان بدون بزرگنمایی یا تغییر موضوع عکس می گیرد.

 

8. عکاسی تبلیغاتی - تبلیغات

بسیاری این سبک را با سبک عکاسی صنعتی اشتباه می گیرند. برخلاف عکاسی صنعتی، عکاسی تبلیغاتی در به تصویر کشیدن یک محصول بیشتر می شود و سعی می کند بهترین شکل خود را نشان دهد. عکاسی تبلیغاتی کاربردهای زیادی در بازاریابی دارد. و با این نوع عکاسی علاوه بر آگاهی، تلاش برای جذب مشتری نیز می باشد. عکاسان این سبک تفکر را دارند که پر از ایده های مختلف است.

 

9. عکاسی هنری

در سبک عکاسی فاین، هدف تولید عکس های صرفا زیبایی شناختی است و از آنجایی که زیبایی یک مفهوم مطلق نیست و هر فردی تعریف خاص خود را دارد، عکاسی هنری بسیار شخصی و ذهنی است. آلبرت ساندز، کارلتون واکینز و تیموتی سالیوان یکی از عکاسان برجسته هنری است. تصاویری که به این سبک ساخته شده اند، آثار هنری هستند. تصاویر خلاقانه ای که جذابیت انتزاعی دارند. این عکس ها را می توان بیانگر احساسات و افکار یک هنرمند روی بوم دانست. این سبک از عکاسی به اهداف تجاری محدود نمی شود و در عین حال می تواند به طور گسترده در حرفه های خلاقانه استفاده شود. یک عکاس هنرهای زیبا باید درک داشته باشد و فراتر از بدیهیات نگاه کند.

 

10. عکاسی از طبیعت بی جان

عکاسی استیل لایف عکاسی از اجسام بی جان یا غیر متحرک است. این سبک از عکاسی نیاز به اندازه گیری دقیق نور و ترکیب خلاقانه دارد. در این سبک عکاس علاوه بر عکاسی در چیدمان صحنه عکس و تعیین اجزای صحنه نقش دارد.

 

11. عکاسی پرتره

عکاسی پرتره یعنی عکس گرفتن از صورت انسان. نور و قاب از عوامل کلیدی در عکاسی پرتره هستند. در این سبک از عکاسی، تاکید بر وضعیت بدن و صورت انسان است. آنها را می توان آویز نامید